Reeds verschenen bij Konfrontatie.

Laten we hem Berrie Derrie noemen, de voormalig spion in staatsdienst die eenmaal met pensioen zich zodanig verveelde dat hij dacht: kom, laat ik mijn oude job eens te gelde maken! Berrie, omdat het zijn echte voornaam is. Derrie vanwege de .. eh.. derrie die hij heeft weten te produceren.

Er is een tijd geweest dat ik dacht dat universiteiten plaatsen waren waar geleerden onderzoek deden op basis van feiten en statistieken. Plaatsen waar jonge onderzoekers werden opgeleid tot wijze mensen die niet zomaar tot enig conclusie konden komen, en zeker niet gebaseerd op veronderstellingen, verwachtingen en angstbeelden. Het heeft me daarom verbaasd dat Berrie Derrie met zijn proefschrift – ik bedoel prutschrift – heeft kunnen promoveren bij de universiteit Leiden.

Maar wat verwacht je met de steun van een ex-activist die van kant gewisseld is, eens onderzoeker die de praktijken van geheime diensten en de politie onderzocht, nu zo ongeveer de rechterhand van ex-AIVD’er Berrie Derrie. Maar daarom juist! Dat heeft dan toch de schijn van objectiviteit, nietwaar? Als die het zegt, dat het allemaal klopt, dan moet het wel waar zijn! Maar deze Jelle van Buuren, die kennelijk in dezelfde beweging heeft rondgelopen als ik, heeft natuurlijk een gekleurde blik op wat hij heeft meegemaakt, om de doodeenvoudige reden dat hij er deel van uitmaakte. Deel van een beweging die op vele fronten verdeeld was, meningsverschillen uitvocht, tot bloedens toe soms. Zo is ook mijn blik gekleurd, dat kan niet anders. Maar je zal mij dan ook niet horen beweren dat ik geschiedschrijver ben, onderzoeker, doctorandus of promovendus. Wat ik wel ben? Kennelijk de belichaming van alles dat ‘gewelddadig’ en ‘extreemlinks’ is als we Berrie Derrie moeten geloven in De Volkskrant is een kutkrant, zo gaat een liedje.

Het is hilarisch eigenlijk, dat mijn persoon een voormalig miezerig afluistermannetje zoveel zorgen baart. Zoveel zelfs, dat hij meent te moeten waarschuwen dat ik, in zijn woorden ‘opduik bij XR’, waarover verderop meer. Ergens strekt het me tot eer. Het betekent dat ik iets goed doe als er voor mij gewaarschuwd moet worden, hou ik mezelf maar voor. Een beetje anarchist zoals ikzelf wordt liever als bedreiging gezien voor staat en kapitaal dan dat mijn doen en laten bazen en politici onverschillig laat. Dus is het zo erg? Toch wel. Want de stempels die Berrie Derrie in openbaarheid met behulp van bepaald niet kritische media op mij drukt, kunnen gevolgen hebben. Been there, done that. Ik heb wel eens heel erg moeten lachen om de AIVD die een tekst van mij in een rapport citeerde, bij wijze van opening. Ook toen werd er gewaarschuwd. Toen in 2011 de inval kwam en ik drie dagen in volledige beperkingen werd gezet wegens ‘opruiing’ en mijn huis van onder tot boven doorzocht en gefotografeerd werd, kon ik erop terug kijkend zeggen: dat zat er aan te komen (meer daarover HIER).

Enfin, ik heb even snel dat prutschrift van hem in het digitale doorgebladerd. Dat ding is online te vinden namelijk. Meer van mijn tijd vind ik het niet waard omdat ik toch echt wel wat beters te doen heb zoals clandestiene acties voorbereiden, bommen in elkaar knutselen, fascisten in elkaar meppen en natuurlijk oproepen te verspreiden om bij de IND binnen te dringen en hun documenten daarna op straat in een vreugdevuur te gooien. Toch, Berrie? Zoiets toch?
Lang verhaal kort, na het bekijken van de fantastische samenvatting die hij van mijn leven en activisme geeft – zo zou ik in 2011 het ‘jaar van Joke Kaviaar’ hebben beleefd, wat een avontuur met die inval en die arrestatie, echt wow! – dacht ik: “Heb ik in een andere dimensie geleefd dan Berrie Derrie? Een andere wereld, een andere tijd?” Het is wel heel spannend allemaal! Schrijf er een boek over! Nou ja, dat kan ik beter zelf doen. Dan krijg je mooier proza dan de saaie feitenvrije opsommingen van Berrie Derrie.

Dat moet natuurlijk de reden zijn voor Derrie om het samen met De Volkskrant wat spannender te maken en aan te dikken en eigenlijk valt me vooral het volgende op: dit is ouderwets verdeel en heers wat hij als conclusie presenteert. Gaap. De overheid kan maar beter de nette activisten goed behandelen, zodat ze niet radicaliseren, maar moet tegelijk voorkomen dat die enge extremisten zoals ondergetekende zich er niet tussen begeven, of zelfs maar mee doen aan bijvoorbeeld de acties van XR. Of mensen als ik worden afgeluisterd in het hier en nu? Hij hoopt het, verwacht van wel, zegt hij aan het eind van een interview met het rechtse Elseviers Weekblad.

Maar nu komt de clou die Berrie gemist of genegeerd heeft (en alleen al daarom is hij niet serieus te nemen als onderzoeker): had justitie niet besloten, op basis van precies het soort spionnetje spelen dat Berrie zo boeiend vindt, om mij als enige niet-XR activist uit honderden die hetzelfde deden eruit te pikken en te arresteren wegens de oproep om de A12 te blokkeren (in 2023), dan zou ik nooit zijn ‘opgedoken bij XR’! Ik vond XR altijd maar een softe bedoening met hun actieconsensus van extreme geweldloosheid die geen consensus is maar een door hen opgestelde regel. Ik volgde ze online niet, deed mijn eigen ding, schreef er niet eens over. Wel reageerde ik uit solidariteit met de wegens opruiing gearresteerde en mij volledig onbekende Lucas door de oproep om de A12 te blokkeren actief te verspreiden met de toevoeging: roep ook op om de A12 te blokkeren!

Als dat geen opruiing is! En nu bevond ik mij dus plotseling in de beklaagdenbank samen met zeven XR rebellen en verdomd, dat bleken best leuke lui! Niet zo radicaal als ik, maar dat hoeft ook niet. Alles op zijn tijd.
En dan dit: als iets mensen radicaliseert, is het niet die ene anarchist die naast hen in de beklaagdenbank zit, maar de repressie van de staat die Lucas van zijn fiets aftrok en geboeid afvoerde, op klaarlichte dag! Als iets mensen radicaliseert is het politiegeweld en repressie. En dat weet Berrie wel, dat is waarom hij voor het welbekende poldermodel van de repressieve tolerantie pleit. Niks nieuws onder de zon.
Lang verhaal kort: door mij te arresteren in 2023 gebeurde precies waar Berrie zich zorgen over zegt te maken, dit is de ultieme self fulfilling prophecy: ik ben door justitie met militaire preciezie in het vaarwater van XR gemikt om daar eens even te gaan kennismaken! Goed gedaan! En bedankt, he? Nu kan ik hen zelf vertellen hoe ik over die actieconsensus denk want ik ben de beroerdste niet om in alle openbaarheid mijn mening te geven over te vriendelijk doen met de smeris, teveel vertrouwen hebben in de overheid, en het doorvoeren van geweldloosheid tot op het punt dat je het geweld van politie en fascisten desnoods tot de dood erop volgt zou moeten ondergaan.
Ach, dat zal Berrie ook wel gelezen hebben hoe ik daarover denk. Was hij al die jaren degene die op mijn website meelas? Het zou zomaar kunnen. Hij volgde me afgelopen tijd ook op social media tot ik hem daar blokkeerde. Ze kunnen het niet laten, die ex-spionnen.

Er valt natuurlijk nog veel meer over dat prutschrift van Berrie te zeggen, maar dan moet ik dat ding beter gaan lezen. Dat doen anderen al die er goed in zijn dat soort taal door te spitten. En: de uitingen van Berrie in de media spreken al boekdelen genoeg. Boekdelen van het tegen elkaar uitspelen van activisten en van het willen pacificeren van activisten door hen een bot toe te werpen. Een beetje demonstratievrijheid, maar niet teveel. Daar trapt ook XR niet in met dat Malieveld en daarin hebben ze groot gelijk. En we storen, verstoren en escaleren vrolijk en vastberaden op alle fronten verder wat mij betreft, want dat is meer dan ooit nodig.

Ook dit stukkie zal Berrie wel weer lezen en wie nog meer? Als een ding zeker is, dan is het dat een schrijvende anarchist zich geen betere publiciteit kan wensen dat de waarschuwingen van Berrie Derrie om ver van mij te blijven.
Meer lezers, meer radicalisering. Daar doe ik het voor. (Ain’t got time to wait – I said something better change! *)

Joke Kaviaar, 7 februari 2025

• Daar hoort een leuk verhaal bij. Voor de insiders, niet voor de spionnen. 🙂