ALS ZE KOMEN IN DE MORGEN *

Dit stuk verscheen reeds in Konfrontatie

Afgelopen 14 juli was het zes jaar geleden dat Will Van Spronsen bussen van ICE in de fik stak bij een detentiecentrum, verder te noemen: concentratiekamp. De toegesnelde smeris schoot hem dood.

Ook toen al was het immigratiebeleid van de VS schandelijk en om te huilen en het zou nog veel erger worden. Maar de nog altijd niet vergeten vurige daad van verzet van Will Van Spronsen heeft nu, zes jaar later, heel wat vonken doen overslaan in reactie op Trumps fascistische immigratiepolitiek. Een politiek die nog veel erger en openlijker haat tegen immigranten verspreidt dan voorheen om goedkeuring ervan te bewerkstelligen. Immigranten worden daartoe weggezet als bendeleden, maar ook iedereen die in actie komt tegen genocide, mensen met een green card of een lopende asielaanvraag kunnen doelwit zijn en ineens alle rechten verliezen. Trump wil alles en iedereen van de kaart vegen die hem onwelgevallig is. Daarvoor worden bakken geld extra gestoken in de slagkracht van Trumps Gestapo genaamd ICE en voor het bouwen van kampen en voor deportaties.

Zo snel als het in de VS gaat met deportaties en bakken geld daar voor ICE, lukt het hier Wilders niet. Maar we mogen ons niet vergissen: hij likt ongetwijfeld zijn vingers af bij het zien van de razziabeelden en kampen in de VS. Daarom is het geen slecht idee op te letten wat er in de VS gebeurt en hoe mensen daartegen verzet bieden. Er is nog tijd om ons te organiseren.

Allereerst is er een flinke informatie campagne gaande waarin mensen geïnformeerd worden over hun rechten en wat ze kunnen doen wanneer ICE ergens wil binnenkomen. Flyers worden verspreid, er zijn online waarschuwingen. Dit is deel van een sterk staaltje community organizing. Daarnaast is er een netwerk dat elkaar waarschuwt als ICE gesignaleerd wordt en zijn er zelfs teams die op straat surveilleren om ICE tijdig op te merken.

Wat in het voordeel van het verzet werkt is dat ICE bij de razzia’s niet bepaald onopvallend aan komt rijden. Ze komen met hun wagens met grote letters ICE erop de buurt in en vallen woningen binnen, maar ook winkels waar mensen werken. Razzia’s vinden ook plaats op boerenbedrijven en tuinderijen waar mensen werken.

In vergelijking met Neederland lijkt er meer samenhang in de buurten te zijn. Die mensen die worden afgevoerd zijn buren, vrienden, collega’s en die laat je niet kidnappen. Er wordt alarm geslagen en mensen komen op de been. Het verzet dat dan volgt gaat van voor de bussen staan en proberen open te doen als er mensen in zitten tot aan barricades opwerpen, de bussen bekogelen met stenen en de Trumpse Gestapo letterlijk de straat uitjagen. Er zijn mensen met helmen en zelfgemaakte schilden te zien die volop in de aanval gaan. ‘s Nachts maken mensen lawaai bij hotels waar ICE agenten verblijven, zodat ze geen oog dicht doen.


Maar er wordt ook onderzoek gedaan: wie zijn die in militaristisch uniform gehesen klootzakken die hele gezinnen in de vroege morgen meenemen en kinderen van hun ouders scheiden om ze te laten opsluiten in dodelijke kampen en deporteren naar ‘derde landen’ waar ze niet eens wortels hebben. Zo kunnen er ineens activisten op de stoep van een ICE agent staan. Dan weet die ook eens hoe het is. Doxxing? Intimidatie? Het zal me een rotzorg zijn. Wie kaatst kan de bal verwachten. Get a life and a decent job dan.

Niet gespeend van enige humor in de strijd tegen ICE trof ik tot slot nog een aardig bericht aan waarin het volgende werd medegedeeld, vrij vertaald: “De wagens van ICE rijden op een mix van water, afwasmiddel en suiker. Wees als goede burger zo vriendelijk om ze bij te vullen als je ze ergens ziet staan”. Iemand nog andere tips?

Als mensen dan toch zijn ontvoerd door ICE, zijn er demonstraties bij de concentratiekampen van Trump. De omstandigheden in die kampen zijn verschrikkelijk. Berichten over doden ten gevolge van die omstandigheden zijn er legio. Zo kreeg een zwangere vrouw geen medische zorg en stierf daardoor. Dat bericht komt bovenop de vele berichten over doodgeboren kinderen en onmenselijke behandeling van zwangere vrouwen.

Uit het nieuwe ‘Alligator Alcatraz’, in de moerassen van de Everglades in Florida, komen berichten over eenmaal daags eten met maden erin, verstikkende hitte, dag en nacht licht, muggen die mensen in grote getale teisteren, geen medische zorg en veel te weinig water.

In New Jersey, op 13 juni, wisten vier mensen uit te breken tijdens een protest bij het kamp Delaney Hall.

Wat je veel hoort is dat de kampen gerund worden door private bedrijven. Dat is daar ook zo. Het gaat dan om de GEO Group die nu een contract hebben van 60 miljoen dollar met het regime van Trump. Ook het bekende bedrijf Black Water vist naar opdrachten om concentratiekampen te mogen bouwen. Dit bedrijf en vele anderen profiteren daar ook nog eens van door het ten gelde maken van arbeid. Zo vertelde een gevangene dat ze gedwongen worden te werken voor 1 dollar per dag. Die wilde zijn familie bellen en moest daarvoor 5 dollar betalen. Dat is dus vijf dagen werken voor 1 telefoontje. Het verhaal werd gedeeld op deze instagram account maar ik vond over deze praktijken ook al een bericht uit 2011. In die zin is wat Trump doet beleid dat reeds lang bestond in overdrive, maar niet helemaal nieuw. Het prison industrial complex is in de VS altijd al booming business. Hoezo is slavernij verleden tijd?

Tot slot wil ik nog het beruchte CECOT in El Salvador uitlichten, officieel bedoeld voor terrorisme verdachten. Het zal je niet verbazen dat daar amper een ‘terrorist’ te vinden is. ‘gewone criminelen’ of ‘gang members’ overigens ook niet. De omstandigheden laten zich ook hier niet moeilijk raden: overvolle cellen, totale rechteloosheid. Zie daar maar eens uit te komen. Het is hierom dat verzet op straat en in de wijken zo cruciaal is, want eenmaal in de handen van de deportatiemachine ben je reddeloos verloren tot misschien, als je geluk hebt, een volhardende advocaat je zaak weet te winnen. Maar dan nog… trekt Trump zich er wat van aan?

Zoals ik in het begin al stelde: Wilders likt hier ongetwijfeld zijn vingers bij af. De omstandigheden in de grensgevangenissen hier zijn weliswaar nog niet zo desastreus als in de VS en het zijn nog geen kampen met stapelbedden en je krijgt in elk geval wat meer te eten, maar langdurige opsluiting zonder perspectief, het ontbreken van medische zorg (dat is ook in ‘gewone’ gevangenissen zo overigens), isolatiemaatregelen bij de geringste aanleiding, vele uren achter de deur in kleine tweepersoonscellen zijn recepten voor wanhoop en zelfmoord. Wat in de VS openlijke razzia’s zijn, is hier nauwelijks zichtbaar. De Dienst Terreur En Verrek (DT&V) rijdt hier niet in bussen rond met hun naam erop. Veel mensen worden bovendien in AZC’s of ‘gezinslocaties’ opgepakt en zijn daardoor vaak al ver van de samenleving verwijderd. Uit het oog en uit het zicht is het lastig om buren erbij te betrekken.

Toch zien we ook hier wel protest als kinderen ineens niet meer in de klas zitten omdat ze naar Kamp Zeist zijn gebracht in afwachting van deportatie. Dan is het echter al te laat. Acties tegen deportaties zijn er ook, daar geeft Migreat workshops voor. Maar ook dan.. lopen we eigenlijk achter de feiten aan. En die acties? Als de repressie toeneemt, als net als in de VS het beleid in overdrive gaat en mensen in ‘derde landen’ gaat dumpen, grenscontroles toenemen, procedures verkort en rechtshulp afgenomen, dan moeten we ons voorbereiden op verheviging van de strijd.

We moeten de kidnapping van ongedocumenteerden voor zijn en kunnen daarbij een voorbeeld nemen aan de krachtige organisatie tegen de terreur van Trump in de VS. We zouden om te beginnen de handen ineen kunnen slaan met alle groepen en organisaties die reeds actief zijn. Laat de plannen voor het strafbaarstellen van door de overheid zelf uitgevonden en opgelegde ‘illegaliteit’ ons juist actiever doen worden en ons niet laten afschrikken door het daarmee gepaard gaande spreekwoordelijke verbod op het uitdelen soep of andere hulp.

En laten we vooral niet bang zijn om harde taal te spreken en ook radicale acties in het repertoire op te nemen. Dat het allemaal naast elkaar kan, bewijzen ze in de VS.

Aan de slag!

Joke Kaviaar, 18 juli 2025

* van: Angela Davis, If They Come In The Morning

JE HEBT EEN PASPOORT, TOCH?

Dit artikel verscheen reeds in Konfrontatie

We leven in een land waar extreem rechtse zelfverklaarde milities de grenzen gaan ‘bewaken’ omdat Wilders, die in de tweede kamer zijn zin niet meteen krijgt, ze daartoe aanmoedigt.

We leven in een land waar extreem rechtse hordes te hoop lopen tegen de komst van een AZC in hun woonplaats omdat Wilders hen daartoe aanmoedigt.

We leven in een land waar fascisten doen alsof zij de mensen van het volk zijn terwijl ze het kapitalisme meer dan wie dan ook dienen.

We leven in een land waar om de fascisten heen zogenaamd linkse politici trachten graantjes mee te pikken en persmuskieten zich haasten om de hetze en vuilspuiterij met graagte te publiceren, zonder enige kritische vragen.
We leven in een land. En daarmee begint alle ellende.

Lees verder

‘Willen de fascisten alsjeblieft die fascist ontslaan?’

Reeds verschenen bij Konfrontatie

Hoezo is er een petitie om minister Faber van haar post te laten verwijderen? Komt er een ‘betere’ minister voor in de plaats? Definieer ‘beter’ dan eerst maar eens. Wat is de bedoeling? Dat er eentje komt die ‘capabeler’ is, er niet zo’n ‘puinhoop’ van maakt? Of eentje die minder opvallend de belichaming is van ‘vreemdelingen’haat? En wat zou je denken? Zou Wilders als almachtige alleenheerser van zijn PVV-rijk iemand op die post zetten die vluchtelingen NIET haat? Dat is toch precies de bedoeling, dat die haat in beleid wordt omgezet?

Lees verder

Op video: bundelpresentatie VELE STEMMEN WILD EN STIL & DE BOOM IN! Poëzie en muziek tegen boskap!

bundelpresentatie VELE STEMMEN WILD EN STIL

DE BOOM IN! Poëzie en muziek tegen boskap!

bundelpresentatie VELE STEMMEN WILD EN STIL

DE BOOM IN! Poëzie en muziek tegen boskap! #RedAmelisweerdNu

Meezingen kan op: Zing mee!

Dichter op de barricade

Dit artikel verscheen reeds op Konfrontatie

Bomenknuffelaar” klinkt het achteruit de zaal, spottend, verwijtend. Ik roep vanaf het podium: “Gaan we bomen knuffelen? Ik doe mee!” en vervolg mijn voordracht.

Of ik een activistische dichter ben of een dichtende activist, vragen mensen me wel eens. Eerlijk gezegd: daarop heb ik geen antwoord. Nu ik onlangs voor het eerst sinds jaren opnieuw een bundel heb uitgebracht, ben ik weer op allerlei plekken bezig met daaruit voor te dragen. Ik werp mijn woorden in de arena en wat de meute er mee doet, is aan hen. Je kunt het overschreeuwen, versterken, verscheuren, verbranden of kopiëren. Ik heb het gemaakt om te gebruiken onder de enige voorwaarde dat het niet commercieel is. Eenmaal in de openbaarheid is het van en voor ons allemaal.

Lees verder

BERRIE DERRIE EN HET GEVAAR VAN JOKE KAVIAAR

Reeds verschenen bij Konfrontatie.

Laten we hem Berrie Derrie noemen, de voormalig spion in staatsdienst die eenmaal met pensioen zich zodanig verveelde dat hij dacht: kom, laat ik mijn oude job eens te gelde maken! Berrie, omdat het zijn echte voornaam is. Derrie vanwege de .. eh.. derrie die hij heeft weten te produceren.

Er is een tijd geweest dat ik dacht dat universiteiten plaatsen waren waar geleerden onderzoek deden op basis van feiten en statistieken. Plaatsen waar jonge onderzoekers werden opgeleid tot wijze mensen die niet zomaar tot enig conclusie konden komen, en zeker niet gebaseerd op veronderstellingen, verwachtingen en angstbeelden. Het heeft me daarom verbaasd dat Berrie Derrie met zijn proefschrift – ik bedoel prutschrift – heeft kunnen promoveren bij de universiteit Leiden.

Lees verder

Vele Stemmen Wild En Stil: tour en verkrijgbaarheid

Voor agenda van dichtersoptredens, zie hier.

Wil je me boeken, stuur dan een e-mail naar info[a]jokekaviaar.nl.

Recensie: Doorbraak over Vele Stemmen Wild En Stil

Recensie in Buiten De Orde: , zie hier het online nr. De recensie staat op blz. 42 en 43 van het PDF document.

Te leen

Te koop

Nu online: de volledige playlist van de bundelpresentatie in Theater De Generator. Hieronder de film gemaakt van de gehele avond, met daarin de uitreiking aan Trees, mijn eigen voordracht, de voordrachten van Peter ‘Egel’ Storm, Joshua Snijders, Kno’ledge Cesare en het optreden van Your Local Pirates.

Geluid: radio Patapoe – Stemmen Op De Radio. Video: Anticrust. Montage: Anticrust. Met bijzondere dank aan Mariët van Bommel en de crew van Theater De Generator.

Lees verder

Fakkeloptocht “tegen discriminatie”: een repressieve kerstmis feelgood wandeling

Allereerst: een verslag

Spandoek: ""Palestijnse vrijheid en Joodse veiligheid zijn geen tegengestelde doelen"
Spandoek: “Palestijnse vrijheid en Joodse veiligheid zijn geen tegengestelde doelen”

“Wat staat er op dat spandoek?” vroeg de man. Ze stonden fakkels uit te delen voor de Zaanse fakkeloptocht die een rondje door Krommenie loopt op kerstavond. Hij keek naar de rol onder mijn arm. “Iets heel vriendelijks” zei ik. Hij antwoordde: “We willen geen andere uitingen”. Ik liet hem weten dat ik me niet laat vertellen hoe ik me uit en liep door.

We liepen mee met mensen uit Zaankanters Voor Palestina deze avond. Immers, een fakkeloptocht tegen discriminatie zal toch ook tegen racisme, apartheid, fascisme en zionisme zijn? Vorig jaar was er iemand van deelname uitgesloten vanwege een klein speldje van de Palestinavlag. Daarom gingen bij aanvang nu de keffiyehs om, droeg iemand een bord, en haalde ik de vlag uit mijn tas om deze op mijn rug om te hangen. Direct kwamen lieden in gele hesjes op me af en probeerden deze af te pakken. Dat lukte niet. We bleven bij elkaar. En hoewel het geen verbazing hoefde te wekken dat er zo gereageerd werd, was ik toch met stomheid geslagen over deze extreme reactie. De genocide op de Palestijnen duurt inmiddels alweer een jaar langer dan vorig jaar, het Internationaal Gerechtshof en Amnesty hebben duidelijk gemaakt dat er sprake is van apartheid en genocide en er is een arrestatiebevel voor Netanyahu. Je zou mogen verwachten dat mensen intussen van gedachten zullen zijn veranderd. Al snel hoorde ik dat mensen die mondneusmaskers droegen te verstaan was gegeven die af te doen. “Gezichtsbedekking”…

Lees verder

Fotoverslag bundelpresentatie VELE STEMMEN WILD EN STIL

Dit is ‘m!

Het was een geweldige avond vol hartverwarmende en strijdbare woorden.

Ik dank iedereen die heeft bijgedragen aan het welslagen van deze bundelpresentatie, de vrijwilligers van theater De Generator, de optredende dichters, de aanwezige toeschouwers.

Dank ook aan covid conscious kameraad Judith die aanbood de mondkapjes met een treffende flyer uit te delen. De avond werd daardoor een stuk veiliger voor alle aanwezigen en ik wilde graag laten zien dat het kan.

Het plezier van de avond werd er niet minder om!

Mariët van Bommel opende namens Theater De Generator de avond en vertelde over het theater

De eerste bundel heb ik uitgereikt aan Trees. Volhardend klimaatactivist, moedige vrouw, te vinden op meer dan alleen klimaatacties omdat ook zij de verbanden ziet. Voor dierenbevrijding, tegen uitbuiting, kolonialisme, racisme en fascisme, voor Palestina, tegen wapenhandel. We hebben meermalen zij aan zij gestaan of op de weg gezeten. Samen haalden we wat herinneringen op.

Trees kreeg de eerste bundel

De komende maanden zal ik her en der opduiken om performances te doen en lezingen te geven uit Vele Stemmen Wild En Stil. De aankondigingen komen hier op mijn site en allerlei socials die ik gebruik. Je kunt daar vanzelfsprekend dan ook de bundel krijgen.

Vele Stemmen Wild En Stil ligt intussen op een eerste verkooppunt te koop: het Fort van Sjakoo in Amsterdam verkoopt Vele Stemmen Wild En Stil voor dezelfde prijs als ik zelf: 10 euro. Kom je me ergens tegen en wil je er eentje? Vraag het. De kans is groot dat er wel een paar in mijn tas zitten die ik verruil voor pecunia in cash.

Van de avond zijn opnames gemaakt door Hans van Radio Patapoe (audio) en mijn goede vriend Anticrust (video). Van de opnames wordt intussen een registratie gemaakt.

Voordracht uit de bundel: met projecties van tekeningen die ook in de bundel staan
Peter Storm a.k.a. Egel liet deze avond horen dat hij ook een dichter is! En eentje met een bijzonder gevoel voor humor.
Verrassing! Er was een dichter in de zaal die ik niet kende en Kno’ledge Cesare was wat verlaat. Joshua Snijders wilde graag een bijdrage leveren! Mooi.
Kno’ledge Cesare maakt alleen al door zijn aanwezigheid Nederland Beter. Ik voelde me vereerd toen hij meteen ‘ja’ zei op de vraag of hij wilde komen. Hij was even indrukwekkend als altijd.
We sloten af met een setje Your Local Pirates. Twee van de gedichten in de bundel zijn ook een lied en die speelden we ook: De Wind Van Het Verzet en Laat Ons Dromen. Aan het einde mocht natuurlijk Wat Niet Mag, Dat Kan Nog Steeds niet ontbreken.