‘In our thousands, in our millions, we are all Palestinians!’ roepen we vaak tijdens demonstraties. Amsterdammers lieten gisteren zien dat het meer is dan een leus. Groot applaus voor iedereen die gisteren de zionistische poging tot overheersing van de straten van Amsterdam te lijf ging.
Voetbal hooligans van de zionistische Maccabi bende uit Tel Aviv uitten al dagenlang bedreigingen op internet gericht tegen pro Palestina groepen en individuen. Ajax supporters deden hun duit in het zakje. Waarschuwingen deden de ronde: loop maar beter niet met een keffiyeh over straat, of andere pro-Palestina uitingen. Pas op! Wees voorzichtig! Vorige week werd al een Palestina activist in elkaar geslagen door Ajax hooligans. Maccabi hooligans deden dit eerder ook al in Athene afgelopen maart omdat iemand een keffiyeh droeg. Hoezo, sport en politiek gescheiden houden? Toen deze week de donderdag, dag van de wedstrijd, aanbrak was het in Amsterdam dan ook al snel raak met het uitvoeren van die bedreigingen.
Palestinavlaggen werden van huizen getrokken. Op de Dam bezongen de zionistische supporters, getooid met spandoeken voor IDF soldaten, het verdrijven van Palestijnen door de zionistische terroristen die zich leger noemen en zongen ze uit volle borst en vol trots dat er geen scholen zijn in Palestina omdat de kinderen allemaal dood zijn. Een taxi-chauffeur, duidelijk moslim en pro-Palestina blijkbaar, werd aangevallen. En dat is nog maar een greep van wat er bekend is.
Moesten Palestijnen dat maar pikken? Moesten Amsterdammers dat maar pikken? Nee!
Taxichauffeurs gingen in de tegenaanval. Een zionist belandde in de gracht. Hij kon er pas uit nadat hij ‘Free Palestine’ had geroepen. Een verdiend loon. Ik heb meermalen beelden gezien van martelingen van Palestijnen waarbij soldaten deze gijzelaars dwingen om ‘Leve Israël’ te roepen. Het is maar een heel klein kruimeltje van eigen deeg nog. Ik kan enig leedvermaak niet onderdrukken.
Nee, we hebben het niet te pikken dat zionisten denken zich hier net zo te kunnen gedragen als in hun eigen apartheidsstaat. We hebben het niet te pikken dat elke pro-Palestina uiting uit het straatbeeld wordt getrokken door dat tuig. Dachten zij hier ook aan de etnische zuiveringen te kunnen beginnen? Zij kwamen bedrogen uit!
Als je nu in de media de reacties van politici leest, krijg je in feite te horen: ja, dat moet je maar pikken, want hooligan geweld vinden we altijd erg, maar nu even niet. Die hooligans worden snel omgetoverd tot joden die het slachtoffer zijn van boosaardige ‘anti-semieten’. De omdraaiing van de feiten, het draaien van de tafels, het is compleet. De kroon op het werk van het CIDI.
Maar mensen hebben dit niet te pikken en de smerige hetze en propaganda ook niet. Willen de zionisten oorlog? Ze kunnen het krijgen. Nu de waarheid nog, want die hobbelt er weer eens hopeloos achteraan. De waarheid sneuvelt altijd direct na de misdaad en wordt niet alleen begraven onder het puin van de bombardementen en door aanslagen op journalisten maar ook onder leugens, bedrog en valse beschuldigingen. De Nederlandse media laten zich hierin ook niet onbetuigd.
Laat het duidelijk zijn: wie is er hier begonnen? De zionistische hooligans! Net zoals ‘het’ niet begonnen is op 7 oktober 2023 maar in 1948 met het uitroepen van de staat Israël. Of moet ik zeggen: in 1917, met de Balfour declaration?
Na de wedstrijd, waarin de Maccabi bende ook al weigerde een minuut stilte in acht te nemen voor de slachtoffers van de overstromingen in Valentia en waar de pers normaliter wel schande van gesproken zou hebben, stuitten de zionisten op tegenstand die intussen gegroeid was. Ik was er niet bij, en ben dus geen getuige van de gebeurtenissen, maar een blik op social media zegt genoeg. Hier was geen pogrom op joden gaande, hier was geen sprake van een tweede Kristallnacht op hen. Hooguit van geïsoleerde antisemitische incidenten, maar beslist niet structureel. Hoofdmoot: hier kwamen mensen in verzet tegen onderdrukking.
Op X schrijft iemand: “Gister nacht stond groep Israëlische hooligans onder mijn raam (Palestina poster). Schreeuwen, tegen de voordeur bonken, vuurwerk. Ik was voor het eerst in mijn leven in mijn eigen huis echt bang – dat die deur open zou gaan, dat er een steen of vuurwerk door de ruit zou gaan.”
Afgelopen nacht deden Amsterdammers en Palestijnen het enige juiste: ze verdreven de zionisten van de straten. Daar zijn klappen bij gevallen. Die klappen zijn niets bij wat ik vandaag weer lees uit Gaza en de Westelijke Jordaanoever. Ze zijn niets bij de geuite plannen om daadwerkelijk Gaza te annexeren, om te beginnen het noorden. Ze zijn niets bij onthoofde kinderen, levend verbrandde mensen, massale vernietiging van land, bomen, steden en dorpen, van mensen. Het tuig dat ‘s middags nog dacht na de wedstrijd aan een triomfmars door Amsterdam te kunnen beginnen kreeg het deksel op de neus. En hard. En terecht. De Maccabi hooligans en onder hen IDF terroristen en de Mossad hebben zich lelijk verslikt in hun poging voor een paar dagen Amsterdam te kunnen overheersen. En overheersing, dat is wat zionisme is. Het is fascisme en het enige antwoord daarop is om dat met mens en macht te bestrijden.
Bring in the paragliders! If I had a rocket launcher!
Woorden om mijn woede te uiten schieten te kort. Vandaag, vrijdagmiddag, kondigt Halsema een demonstratieverbod aan voor het hele weekend, en maakt heel de stad veiligheidsrisicogebied, compleet met preventief fouilleren (pas op voor die Palestijnse vlaggen!) en verbod op gezichtsbedekking. Een voetbalwedstrijd laten spelen tegen een Israëlische ploeg (waren het Russen geweest, dan had het anders gelegen vanwege Oekraïne), compleet met zionistische hooligan aanhang ofwel met vertegenwoordigers en goedpraters van genocide, vond zij geen enkel probleem. Maar demonstraties? Geen sprake van! Alles onder het mom van het bestrijden van ‘antisemitisme’. Dat is het toverwoord! Om alles nog dramatischer te laten lijken is zelfs een crisis centrum voor opvang van die arme voetbalzionisten geopend, zie ik op RTL live blog. Als we een crisis centrum zouden moeten openen voor alle moslims die al jarenlang bedreigd en aangevallen worden in dit land, of erger nog: voor alle Palestijnen die verdreven zijn van hun land, dan zou de stad Amsterdam daar te klein voor zijn!
Wat in deze context antisemitisme wordt genoemd is in feite: antizionisme, antifascisme. Het is veelzeggend dat vertegenwoordigers van het huidige fascistische Nederlandse parlement over elkaar heen buitelen om dit verzet tegen zionisme zo te benoemen en te veroordelen. Ook zogenaamd linkse politici, waaronder Rob Jetten, vullen hun rangen aan. Hielenlikkers, wegbereiders van het fascisme zijn het, omdat ze de kiezers van extreem rechts voor zichzelf proberen te winnen, daar niet in slagen omdat ze the real thing niet zijn en wel extreem rechts daarmee normaliseren. Lafbekken. Stuk voor stuk.
Take a fucking stand!
Vandaag leek het er even op dat de agressieve zionisten ijlings door Israhel teruggehaald zouden worden met gecharterde vliegtuigen. Opgeruimd staat netjes, denk ik dan, maar blijkbaar is daar vanaf gezien. Is de nood toch niet zo hoog als wordt beweerd of is de verleiding te groot om nog een paar dagen in Amsterdam de boel te terroriseren? Wat wel gebeurt: er is een negatief reisadvies voor Israëli’s naar Nederland afgegeven. Prima en goed zo. Zionisten hebben hier niks te zoeken. In Palestina overigens ook niet.
Hoe moet dit nu verder? Wat doen we met onze woede? Terwijl de IDF een bombardement op woningen in Gaza geheel in zionistische stijl opdraagt aan die arme voetbal hooligans, zie ik alweer berichten over dreigementen hier. Waakzaamheid is nog altijd geboden dus.
Een ding is zeker: met het aannemen van de slachtofferrol slaagt genocidestaat Israhel er goed in de aandacht af te leiden van de dagelijkse etnische zuiveringen en genocide in Gaza en de Westelijke Jordaanoever. We moeten dus, om in voetbaltermen te blijven, onze ogen op ‘de bal’ houden en ons niet af laten leiden van de terreur die Israël pleegt. Laten we vooral ook niet ons laten dwingen om in de verdediging te schieten. Dat is precies waar ze ons hebben willen.
Het enige dat hier past, is het eigen initiatief.
Joke Kaviaar, 8 november 2024
